تفاوت بین گالوانیزه کردن گرم و گالوانیزه مکانیکی

گالوانیزه گرم یک فرآیند تصفیه سطحی است که شامل غوطه ور کردن قطعات از پیش تصفیه شده در یک حمام روی برای واکنش های متالورژیکی با دمای بالا برای تشکیل یک پوشش روی است. سه مرحله گالوانیزه گرم به شرح زیر است:

① سطح محصول توسط مایع روی حل می شود و سطح مبتنی بر آهن توسط مایع روی حل می شود تا یک فاز آلیاژ آهن روی تشکیل شود.

② یونهای روی در لایه آلیاژ بیشتر به سمت ماتریکس پخش می شوند تا یک لایه محلول متقابل آهن روی تشکیل دهند. آهن در طول انحلال محلول روی، آلیاژ آهن روی را تشکیل می دهد و به انتشار به سمت ناحیه اطراف ادامه می دهد. در حال حاضر، فرآیند گالوانیزه گرم برای پیچ و مهره ها به طور فزاینده ای کامل و پایدار شده است و ضخامت پوشش و مقاومت در برابر خوردگی می تواند به طور کامل نیازهای ضد خوردگی تجهیزات مکانیکی مختلف را برآورده کند. با این حال، هنوز مشکلات زیر در تولید و نصب واقعی ماشین آلات وجود دارد:

1. مقدار کمی از باقیمانده روی روی رزوه پیچ وجود دارد که بر نصب تأثیر می گذارد.

2. تأثیر بر استحکام اتصال عموماً با بزرگ‌تر کردن میزان ماشینکاری مهره و ضربه زدن به عقب پس از آبکاری برای اطمینان از تناسب بین مهره گالوانیزه گرم و پیچ حاصل می‌شود. اگرچه این کار تناسب بست را تضمین می کند، آزمایش عملکرد مکانیکی اغلب در طول فرآیند کششی رخ می دهد که بر استحکام اتصال پس از نصب تأثیر می گذارد.

3. تأثیر بر خواص مکانیکی پیچ‌های پرمقاومت: فرآیند گالوانیزه گرم نامناسب می‌تواند بر چقرمگی ضربه پیچ‌ها تأثیر بگذارد و شستشوی اسیدی در طول فرآیند گالوانیزه می‌تواند محتوای هیدروژن را در ماتریس پیچ‌های با استحکام بالا درجه 10.9 افزایش دهد. ، افزایش پتانسیل برای شکنندگی هیدروژن. تحقیقات نشان داده است که خواص مکانیکی قطعات رزوه‌دار پیچ‌های پرمقاومت (درجه 8.8 و بالاتر) پس از گالوانیزه گرم دارای درجه خاصی از آسیب است.

گالوانیزه مکانیکی فرآیندی است که از رسوب فیزیکی، جذب شیمیایی و برخورد مکانیکی برای تشکیل پوششی از پودر فلز بر روی سطح قطعه کار در دما و فشار اتاق استفاده می‌کند. با استفاده از این روش می توان پوشش های فلزی مانند روی، Al، Cu، Zn-Al، Zn-Ti و Zn-Sn را بر روی قطعات فولادی ایجاد کرد که حفاظت خوبی از زیرلایه آهن فولادی ایجاد می کند. فرآیند گالوانیزه مکانیکی خود تعیین می کند که ضخامت پوشش رزوه ها و شیارها نازک تر از سطوح صاف است. پس از آبکاری، مهره ها نیازی به ضربه زدن به عقب ندارند و پیچ های بالای M12 حتی نیازی به رزرو تلرانس ندارند. پس از آبکاری، بر روی تناسب و خواص مکانیکی تأثیر نمی گذارد. با این حال، اندازه ذرات پودر روی مورد استفاده در فرآیند، شدت تغذیه در طول فرآیند آبکاری و فاصله تغذیه مستقیماً بر تراکم، صافی و ظاهر پوشش تأثیر می‌گذارد و در نتیجه بر کیفیت پوشش تأثیر می‌گذارد.